Erbo-de-la-roumpeduro
Polygonatum odoratum
Asparagaceae Convallariaceae
Àutri noum : Erbo-di-panàri, Gravelino, Cachet-de-Salamoun, Grihet.
Noms en français : Sceau de Salomon odorant, Sceau-de-Salomon officinal.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :La tisano de racino lucho contro li cal dins li ren (gravelo). Pèr acò èi apelado la gravelino à sant-Andriéu (04). Èi perèu emetico (fai raca).
Port : Erbo
Taio : 15 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Polygonatum
Famiho : Asparagaceae
Famiho classico : Convallariaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Blachiero
- Bos
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Polygonatum odoratum (Mill.) Druce, 1906
Nertas
Coriaria myrtifolia
Coriariaceae
Àutri noum : Redo, Rouedo, Róudou, Redou, Ebriago.
Noms en français : Corroyère, Redoul.
Descripcioun :Lou nertas o róudou es un aubret que trachis sus lou limas en ribo d'aigo. Se recounèis à si fueio óupousado, óuvalo, un pau pounchudo e de 3 à 6 cm de long. Li fru (pentakène) negre an un aspèt bèn particulié.
Usanço :D'ùni se soun engana emé li fru que dounon un pau d'èr is amouro. A passa tèms èro poussible de n'en mourri. La planto caup de couriamirtino qu'a d'efèt proche de l'estrichino, adounc forço dangerouso (tambèn pèr li bèsti). Li fueio èron proun emplegado, à passa tèms, pèr rusca li pèu.
Port : Aubret
Taio : 1 à 3 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Coriaria
Famiho : Coriariaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2,5 à 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco :
Liò : Ribiero
- Camin de ferre
- Esboudèu
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Estenoumediterranenco
Ref. sc. : Coriaria myrtifolia L., 1753